Stikstofdepositie, ammoniakemissie, stikstofoxiden; woorden die nogal van invloed zijn op onze boeren en daarmee op ons als totale sector. Technische materie die voor onze volksvertegenwoordigers in provinciale Staten en Tweede Kamer de pet te boven gaat. Terwijl het allemaal niet zo heel moeilijk is, als je maar goed de uitspraak leest. De uitspraak van 29 mei 2019 zegt niet dat we de depositie met meer dan 50% moeten verminderen. De PAS is gesneuveld op de ecologische onderbouwing, de PAS als instrument was een goed idee.
‘Je moet geen geld uitgeven dat je niet hebt’, is een bekend gezegde dat ook van toepassing is op de PAS-uitspraak. Ontwikkelruimte die je niet hebt, kun je niet uitgeven zegt de Raad van State. Wat kan dan wel? Intern salderen en extern salderen. Twee instrumenten die al door de Raad van State akkoord zijn bevonden en waar we vandaag in de vergunningverlening prima mee verder kunnen. Het is gezien de uitspraak echt onnodig om hierbij af te romen of vergunde rechten te laten vervallen. Volstrekt onnodig en in strijd met het eigendomsrecht. Goed dat de sector op staat om te vechten voor deze verworven rechten.
De sleutel voor dit probleem ligt hem in Europees verband én het kritisch kijken naar de habitattypen in het gebied en de bijbehorende kritische depositiewaarden. Gebieden hoef je niet te schrappen, maar de onhaalbare ambities die moeten eruit.
Gerelateerde onderwerpen:
